~ මතක සිත් පිළිරූ ~

 

 

නුඹ නමින් ඇඳුණූ
හදවත කොනක රැඳුණූ
මතක සිත් පිළිරූ
වැජඹෙති ලෙසින් රුසිරූ..

දරාගනු බැරිව ඉහිලූ
දුකකි නෙත නිති ඉහිරූ
නොදත් සේ හද කඩොලු
නොනිම් දළුලන පිළිරූ..

සිතුම් සටනින් ඇවිලූ
පිහි තුඩකි ජය කැන්දූ
බිම ලමින් මතක පිළිරූ
හද කොනින් ගලයි රුහිරූ...

~ බත් අම්මා ~

 

කහට දත් පෙල රතට

හරව හරවා කන 'විට'..

මේරූ හිසකේය

ගොතා ඇති නිසි පිට අග..

උස් සිනහ නැති මුවඟ

මුදු බැලුම් ඇති වෑහෙන..

බත් අම්මා අපේ

තරම කුසගිනි අඳුනන..

දහසින් අගනේය ඈ

අහසින් වැටෙන රිවිරැස..

රහසින් හඬනේය ඈ

හඬනා වලාකුළු යට..

මහමෙර බරැති ඈ හිස

පුතු සෙවණ නැත..

දිවි පැල ඇගේ වැනි

සඳු නැති අහස්ගඟ

ඉදවෙන බතින් බත

දින පසු පසින් යත..

ඇය හා හතර අත

යන පා ගෙවී ඇත..

සසර එතෙර නොපතමි

දුක් සයුරු මැද..

මතු පින් රැගෙන ඉපදෙනු

කුල ගෙයක සැප..!

~අඩ සඳ~

පැහැසර රඟ දෙන

නන්සර නද දෙන

දැකුමෙන් ලොබවෙන

ඇය මිරිඟුවමය..

නැති නැති හිමි නැති

ඇති මගෙ සිත ඇති

මා සිත එති එති

ඇය මට හිනැහෙති..

බැසයන පුර සඳ

දෙස මා බල බල

තුටින් ඉඳින සඳ

ඇසුණෙහි මේ සර..

'බලපන් සකිසඳ,

ඒ පුරසඳ නොව

නුඹගේ අඩ සඳ

නික්මී යන රඟ..'

(ප.ලි -: මීට කලින් ලියල නැති  තේමාවක් යටතේ ලියන්න ගත්ත පුoචි උත්සහයක්..

චපල ස්ත්‍රියක් ගැන පිරිමි ඇහැකින් කියවෙන කවියක් ලියන්න හිතුවෙ..නමුත් කවියෙන් අදහස හරියටම මතු වෙනවද කියල නම් දන්නෙ නෑ..:)